شعر، برآمده از حال و فضای اجتماعی است که شاعر در آن زندگی می‌کند

به گزارش سرویس هنر خبرگزاری رضوی هشتاد و هشتمین نشست انجمن ادبی- آیینی «ارادت» سه شنبه شب در اتاق جلسات ساختمان بنیاد بین‌المللی امام رضا(ع) برگزار شد. این محفل شعرخوانی، متشکل از شاعران برجستۀ  آیینی مشهد است که هر هفته به قرائت اشعار خویش در زمینه‌های مختلف مذهبی و آیینی می‌پردازند که این جلسه اشعار زیادی در وصف حضرت رقیه (س) خوانده شد.

این محفل ادبی با حضور مدیرفرهنگی بنیاد بین المللی امام رضا(ع)، حمید عشقی( دبیر منتخب انجمن های ادبی خراسان رضوی)، سید مصطفی گرمارودی (نویسنده و شاعر آیینی)  و جمعی از شاعران آیینی همچون معصومه اسدیان، عالیه رجبی، عاطفه جعفری، مسعود یوسف پور و .. مشهد برگزار شد.
مدیر فرهنگی بنیاد بین المللی امام رضا (ع) با بیان اینکه زبان شعر باید شاعرانه باشد،گفت: زبان شاعرانه در عین حال قابل فهم یکی از مولفه های شعر آیینی قوی است که این  ویژگی در اشعار پروین اعتصامی قایل مشاهده است ‌.
وی ‌‌‌‌در نقد کلمه «می کشد» در بیت اول شعر زیر بیان کرد: این کلمه جایگاه مناسبی در این شعر دارد و از فصاحت کلام برخوردار است.
سیدی اظهار کرد: با توجه به فضای شعری امروزه و ضمن به تصویر کشیدن فضای مصیبت  حضرت رقیه (س) کلمه «می کشد» معنای خوبی دارد. 

شعری از معصومه اسدیان در  وصف حضرت رقیه (س): 

سیلی از واژه های درد آور
میکشد با قلم به میدانم
قصه ای از تبار عاشورا
می زند شعله در دل و جانم

شرح حال ستاره ای کوچک 
که دلش پیش آسمان مانده
داغ خورشید روی دستانش
میکند هر نفس پریشانم 

میروم بی دریغ و پی در پی
سمت راهی که کاروان رفته
درد هارا به چشم میبینن
اخر قصه را نمیدانم

پای رفتن نداشت دختر عشق
خواست اما صبورتر باشد
صحبتش با سر پدر این بود 
شده ای در خرابه مهمانم

روی نیزه چه خوب میدیدی
شانه ام جای تازیانه شده
چوب ها با کمال بی شرمی
میخورد بر دهان و دندانم

نیستی تا دوباره آغوشت
جای امنی برای من باشد
بر سرم دست مهربانت نیست
آه بابای مو پریشانم

من تمام تو را طلب کردم
پیشکش پیش من سر آوردند
خون خشکیده گلوی تو شد
گل سرخی به روی دامانم

تو اجابت کن آرزویم را
کاش من رابه آسمان ببری
امر فرما تو حضرت خورشید 
دختری تحت امر فرمانم 
#
سر خود را گذاشت روی زمین
تا کمی طعم خواب را بچشد
ودر آغوش خود  کشد سر را
لذت آفتاب را بچشد

عاقبت هدیه ای که آوردند
بی قرارانه صبر و تابش برد
گریه دیگر نمیکند انگار
دخترک تا همیشه خوابش برد 

در ادامه این نشست مصطفی گرمارودی ضمن نقد اشعار شاعران حاضر در جلسه گفت: شعر آیینی در دو دهه اخیر سیر تکاملی خوبی داشته است البته در مواردی نیز تنزل کرده اما در روش هایی سیر تکاملی داشته است.
وی فضای مذهبی و آیینی خراسان رضوی را عامل مهمی برای فعالیت پررنگ‌تر شاعران این استان در عرصه شعر آیینی برشمرد و افزود: خوشبختانه جایگاه شعر و شاعران آیینی در خراسان مطلوب است که وجود جلسات آیینی در این زمینه نقش پررنگی داشته است.
گرمارودی ابراز کرد: سرودن اشعار آیینی  نعمتی است که خداوند نصیب هر کسی نمی‌کند لذا شاعران باید قدر این نعمت را بدانند و در جهت ترویج اشعار آیینی گام بردارند.
این شاعر آیینی بیان کرد: ​شعر، برآمده از حال و فضای اجتماعی است که شاعر در آن زندگی می‌کند به همین دلیل شعری که شاعر می سراید از جان او بر می‌خیزد. 

​​​​​دو بیتی از عالیه رجبی:

برشانه ی کوه، پرچم سرخ قیام
آماده برای فتح ،با تیغ کلام

او کیست که دربرابر هیبت او
 وامانده چنین دهان دروازه ی شام

#جبل_الصبر