۰
تاریخ انتشار
چهارشنبه ۱۰ خرداد ۱۴۰۲ ساعت ۰۸:۳۳
بهروز شعیبی در نشست نقد و بررسی فیلم «بدون قرار قبلی»:

تمامی بودجه را صرف فیلم کردم نه زندگی شخصی

تمامی بودجه را صرف فیلم کردم نه زندگی شخصی
خبرگزاری رضوی- الهام اسماعیلی، دهمین شب و آخرین شب از رویداد «60 سال سینمای ایران و ارادت به امام رضا(ع)» میزبان اکران فیلم «بدن قرار قبلی» بود.

این فیلم در دو سالن مجزا و برای عرب زبان ها با زیرنویس عربی نیز به نمایش گذاشته شد.

بدون قرار قبلی فیلمی به کارگردانی بهروز شعیبی محصول ۱۴۰۰ ایران است. داستان فیلم در مورد دختری به نام یاسمین است که پس از سال‌ ها به دلیل مرگ پدرش از آلمان به ایران بازگشته است. پسر او دچار اوتیسم است و این مسئله، سفر را برایش دشوار می‌ کند. یاسمین شناختی از پدرش ندارد و بیش از آن میراثی که پدر برایش گذاشته‌ است باعث تعجب او می‌ شود. او در این سفر با افرادی آشنا می شود و اقامت کوتاه او در زادگاه پدر و دیدار با کسانی که پدرش را می‌ شناسند او را به درک تازه‌ ای از انسان و مفهوم مرگ می‌ رساند. بدون قرار قبلی در واقع همان مرگ است که انسان از زمان فرارسیدن آن مطلع نیست.

 بهروز شعیبی در جلسه نقد و بررسی این فیلم ضمن پاسخ به سوالات حضار به بیان نکاتی در خصوص فیلم پرداخت.

وی اظهار کرد: بدون قرار قبلی با نکات و لحظات مختلفی که دارد برای من اتفاق خوبی بود. من احساس زیادی نسبت خراسان دارم همچنین علاقه و احساس زیادی هم  به هنر، موسیقی، شعر، ادبیات و هنر نمایش خراسان دارم و  اگر بخواهم روزی درباره  بخش دیگری از این سرزمین کار کنم خود را به بالاترین حس و اطلاعات از آن منطقه می رسانم.

بارها مورد اتهام قرار گرفتم

کارگردان فیلم بدون قرار قبلی تصریح کرد: در ساخت فیلم بدون قرار قبلی بارها مورد اتهام قرار گرفتم که کار سفارشی بوده و بودجه کلان دریافت کردم در حالی که من و عوامل فیلم دستمزد معمول را دریافت کردیم و تا لحظات آخر دچار چالش در شکل عرضه و نمایش بودیم.

ترجیح می دهم از این جنس فیلم تولید نکنم

وی افزود: ترجیح می دهم که دیگر اینگونه فیلم‌ ها را نسازم بلکه فیلم‌ هایی برای مخاطب بسازم که درست اکران و پخش می‌شود، سالن سینما پر می‌شود و سینمادار راضی است اما مطمئن هستم به این حرف خود پایبند نخواهم بود.

قرار نیست از فیلم سود ببرم

وی ادامه داد: من قرار نیست از فیلم و اثر سود ببرم، اثر باید سود خود را ببرد که اگر خوب باشد در طول زمان سود می‌ برد اما متاسفانه جریانی علیه فیلم اتفاق افتاد.

این کارگردان و بازیگر سینما در بخش دیگر سخنان خود با بیان اینکه ارتباط ما با امام رضا(ع) الزما مذهبی نیست، افزود: این ارتباط وسیع تر و کلان تر است و هر جا اسمی از امام رضا(ع) می آید احساس مشترک پیدا می کنیم.

وی عنوان کرد: یکی از کارهای سخت ما هنگام فیلمسازی این است که کلیشه‌ ها و کارهای قبل را از ذهن پاک کنیم. در بدون قرار قبلی ما مجموعه کارهایی داریم که معناگرا و مذهبی هستند. لازمه این موضوع این بود که با نگاه نو و پرداخت جدید به آن بپردازیم. 

وی زندگی کاری، حسی، معنوی و ارتباط خود با سینما را در فیلم بدون قرار قبلی دارای 2 قسمت قبل و بعد از فیلم ذکر کرد و گفت: بدون قرار قبلی هر آن چیزی بود که قصد داشتم از تجربه‌ هایی که کسب کرده‌ام درون فیلم باشد.

مسئولین از مسیر دین مردم کنار بروند

شعیبی ابراز کرد: هر فردی از زاویه دید خود و شکل علاقه ای که دارد با مضامین معنوی ارتباط برقرار می کند. ما همگی بالذات معنوی هستیم و کسی نمی تواند مذهب را بر ما تحمیل کند و این مبلغان دینی کاری که می کنند ارائه کد است نه اتصال مردم به مضامین مذهبی؛ لذا بهترین کار مسئولین این است که از راه و مسیر دین مردم کنار بروند و نگذارند دین شکل دیگری به خود بگیرد.

وی امام رضا(ع) را نقطه اتصال همه ایرانی‌ ها دانست و گفت: کما اینکه ممکن است ایشان مرکز توجه همه مسلمانان باشد. یک بعد ایشان بعد امامت است اما بسیاری از ابعاد ایشان را نمی‌شناسیم.

کارگردانی در مشهد سخت است

این کارگردان سینما با اشاره به سختی کار کارگردانی در مشهد گفت: اگر بخواهیم شهر پویایی داشته باشیم باید قدر هنرمندان خود را بدانیم. تعداد سالن های نمایش رو به رشد مشهد و  این حجم تئاتر همزمان در این شهر نشان از این دارد که بچه‌ های مشهد برای تئاتر و سینما پایمردی کردند.

وی در پایان گفت: این رویداد 60 سال سینمای ایران و عرض ارادت به امام رضا(ع) که به مدت10 شب برگزار شد فقط اکران و نمایش فیلم نبود بلکه در واقع یک کار پژوهشی  بود.

گفتنی است، این رویداد از سری برنامه های بیستمین دوره جشنواره امام رضا(ع) در ایام دهه کرامت و به همت بنیاد بین المللی امام رضا(ع) برگزار شد.

 
https://www.razavi.news/vdcc0sqs02bqs08.ala2.html
razavi.news/vdcc0sqs02bqs08.ala2.html
کد مطلب ۱۱۱۴۴۴
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما