کارشناس روابط بین الملل در گفتگو با رضوی:
فعال سازی دیپلماسی رمضان موجب کاهش مشکلات جهان اسلام خواهد شد
خبرگزاری رضوی. ساحل عباسی. ماه مبارک رمضان ماهی است که همه مسلمانان در کنار هم فصل جدیدی از زندگی را آغاز می کنند. فصلی که در آن به هم بسیار شبیه می شوند و در کنار هم بندگی را با خلوص بیشتری در این ماه تجربه می کنند. توجه به جایگاه و تأثیر ماه مبارک رمضان در روابط دولتها و کشورهای اسلامی است می تواند به تقویت جهان اسلام شود. آقای ابوالفضل ظهره وند کارشناس سیاست خارجی و روابط بین الملل در گفتگو با ما نگاهی دارد به موضوع کارکردها و آثار دیپلماسی رمضان در همبستگی هر چه بیشتر جهان اسلام.
ابوالفضل ظهره وند در خصوص بهره مندی دولتها وملت های اسلامی از ظرفیت دیپلماسی ماه مبارک رمضان برای همکاری و افزایش همدلی گفت: ظرفیت دیپلماسی در رمضان در بین ملت های اسلامی که پایبند به معرفت رمضان و آیات نورانی قران باشند کارکردهای بسیاری به همراه دارد که نمونه آن را در آتش بس بین انصاراله یمن و سعودی ها مشاهده کردیم.
وی در این باره افزود: برقراری آتش بس با تکیه بر ماه مبارک رمضان و قرار گرفتن در ماه حرام یکی از برکات ماه مبارک رمضان است به گونه ای که هر کدام از طرفین می توانند روی دیپلماسی رمضان متمرکز شوند تا ملتها از این موضوع بهره مند شوند.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: قاعدتا به نسبتی که رمضان از اعتبار و پایبندی در بین ملتها برخودار است، کشورها بیشتر به آداب اسلامی پاییند هستند. اما مساله مهم این است که برای پررنگ کردن دیپلماسی رمضان باید فعال تر عمل کرد، چرا که هر چه قدر دولتهای اسلامی به سمت سکولاریزه شدن، دور شدن از نقش مذهب و قرآن در حیات اجتماعی پیش بروند، منجر به تضعیف دیپلماسی رمضان و افزایش بی اعتنایی به آموزه های رمضان می شود.
ابوالفضل ظهره وند درخصوص اهمیت ماه مبارک رمضان برای ملتها و دولتهای اسلامی گفت: رمضان کماکان در بین کشورهای اسلامی گرامی داشته می شود اگر چنانچه منازعه ای وجود دارد که نمونه آن را در شبه جزیره عربستان و بین یمن شاهد هستیم، متوجه کارکرد ماه مبارک رمضان می شویم. با این حال متاسفانه امروز بخش عمده ای از درگیری هایی جهان اسلام را نمی توان صد درصد به درگیری های بین کشورهای اسلامی و عمق مشکلات فی مابین آنها ارتباط داد، چرا که در درگیری های کشورهای اسلامی همواره پای طرف دیگری مثل آمریکا، رژیم صهیونیستی و کشورهایی غربی که نسبتی با اسلام ندارند در میان است.
وی در این باره تصریح کرد: اتفاقا جریان های سرسپرده سکولار در جهان اسلام که با کانون های شیطانی در ارتباط هستند اجازه نمی دهند دیپلماسی رمضان و دیپلماسی قرآنی برقرار شود. برای حل این مشکل و معضل بزرگ بین کشورهای اسلامی باید راهکارهای بهتری مورد استفاده قرار بگیرد چرا که متاسفانه نقش کنفرانس اسلامی در تحقق همدلی و همکاری کشورهای اسلامی کاملا از دست رفته است. اگر جهان اسلام به گفتمان واحد می رسید و نشست هایی که در گذشته تقریب مذاهب وجود داشت قوی تر حرکت می کرد ومسائل را بیرون از اراده طرف های غربی و بیگانه نسبت به اسلام حل می کرد، اینک دیپلماسی رمضان کارآمد تر بود. اما اینک گرفتاری این است دولتهای این کشورها از بدنه اجتماعی بریده هستند که نمونه آن را درعملکرد سران کشور بحرین می بینیم که مردم خود را سرکوب می کنند اینجا دیپلماسی رمضان اتفاق نمی افتد.
ابوالفضل ظهره وند راهکار برقراری دیپلماسی رمضان وجاری وساری بودن آن را بین دولتها و ملتها خاطر نشان کرد و گفت: اگر رژیم های مردمسالار و حکومت های دینی برقرار شوند و سیاست نه شرقی نه غربی در بین این دولتها پذیرفته شود، مسلما دیپلماسی رمضان نیز در راس قرار می گیرد اما مشکل این است که دولتهای مسلمان، سیاست نه شرقی نه غربی را قبول ندارند یا وابسته به شرق یا وابسته به غرب هستند، یعنی امنیت را در این وابستگی تعریف می کنند.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: دولت اسلامی که امنیت خود را برون زا تعریف می کند و برای تامین امنیت خود به کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی التماس می کند مانعی در برابر تحقق دیپلماسی رمضان است، چرا که دیپلماسی رمضان در سایه شکل گیری حکومت های اسلامی با باور به قرآن و اتخاذ سیاست موازنه منفی و سیاست نه شرقی نه غربی محقق می شود. اگر این موضوع اتفاق بیفتد گفتمان اسلامی محقق می شود.
کارشناس سیاست خارجی درخصوص تبعات عدم توجه به کارکردهای دیپلماسی رمضان گفت: متأسفانه با وجود اینکه دیپلماسی رمضان در جریان است و کارکردهای خاص خود را دارد اما در شرایط فعلی دیپلماسی رمضان مورد بی اعتنایی سران کشورهای اسلامی است و در دستور کار آنها نیست.
در موضوع یمن، انصارالله با توجه به ضعف طرف سعودی توانست از این موقعیت استفاده کند، چرا که سران سعودی معتقد به دیپلماسی رمضان نیستند، بلکه پیشنهاد آتش بس را به دلیل شرایط دشوار داخلی و بین المللی و بی نتیجه بودن هشت سال حمله به یمن پذیرفتند و آتش بسی منافقانه را قبول کردند. به هر حال مدخل آغاز آتش بس ماه مبارک رمضان بود هر چند سعودی ها به دیپلماسی رمضان پاییندی ندارند.
ابوالفضل ظهره وند در خصوص بهره مندی دولتها وملت های اسلامی از ظرفیت دیپلماسی ماه مبارک رمضان برای همکاری و افزایش همدلی گفت: ظرفیت دیپلماسی در رمضان در بین ملت های اسلامی که پایبند به معرفت رمضان و آیات نورانی قران باشند کارکردهای بسیاری به همراه دارد که نمونه آن را در آتش بس بین انصاراله یمن و سعودی ها مشاهده کردیم.
وی در این باره افزود: برقراری آتش بس با تکیه بر ماه مبارک رمضان و قرار گرفتن در ماه حرام یکی از برکات ماه مبارک رمضان است به گونه ای که هر کدام از طرفین می توانند روی دیپلماسی رمضان متمرکز شوند تا ملتها از این موضوع بهره مند شوند.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: قاعدتا به نسبتی که رمضان از اعتبار و پایبندی در بین ملتها برخودار است، کشورها بیشتر به آداب اسلامی پاییند هستند. اما مساله مهم این است که برای پررنگ کردن دیپلماسی رمضان باید فعال تر عمل کرد، چرا که هر چه قدر دولتهای اسلامی به سمت سکولاریزه شدن، دور شدن از نقش مذهب و قرآن در حیات اجتماعی پیش بروند، منجر به تضعیف دیپلماسی رمضان و افزایش بی اعتنایی به آموزه های رمضان می شود.
ابوالفضل ظهره وند درخصوص اهمیت ماه مبارک رمضان برای ملتها و دولتهای اسلامی گفت: رمضان کماکان در بین کشورهای اسلامی گرامی داشته می شود اگر چنانچه منازعه ای وجود دارد که نمونه آن را در شبه جزیره عربستان و بین یمن شاهد هستیم، متوجه کارکرد ماه مبارک رمضان می شویم. با این حال متاسفانه امروز بخش عمده ای از درگیری هایی جهان اسلام را نمی توان صد درصد به درگیری های بین کشورهای اسلامی و عمق مشکلات فی مابین آنها ارتباط داد، چرا که در درگیری های کشورهای اسلامی همواره پای طرف دیگری مثل آمریکا، رژیم صهیونیستی و کشورهایی غربی که نسبتی با اسلام ندارند در میان است.
وی در این باره تصریح کرد: اتفاقا جریان های سرسپرده سکولار در جهان اسلام که با کانون های شیطانی در ارتباط هستند اجازه نمی دهند دیپلماسی رمضان و دیپلماسی قرآنی برقرار شود. برای حل این مشکل و معضل بزرگ بین کشورهای اسلامی باید راهکارهای بهتری مورد استفاده قرار بگیرد چرا که متاسفانه نقش کنفرانس اسلامی در تحقق همدلی و همکاری کشورهای اسلامی کاملا از دست رفته است. اگر جهان اسلام به گفتمان واحد می رسید و نشست هایی که در گذشته تقریب مذاهب وجود داشت قوی تر حرکت می کرد ومسائل را بیرون از اراده طرف های غربی و بیگانه نسبت به اسلام حل می کرد، اینک دیپلماسی رمضان کارآمد تر بود. اما اینک گرفتاری این است دولتهای این کشورها از بدنه اجتماعی بریده هستند که نمونه آن را درعملکرد سران کشور بحرین می بینیم که مردم خود را سرکوب می کنند اینجا دیپلماسی رمضان اتفاق نمی افتد.
ابوالفضل ظهره وند راهکار برقراری دیپلماسی رمضان وجاری وساری بودن آن را بین دولتها و ملتها خاطر نشان کرد و گفت: اگر رژیم های مردمسالار و حکومت های دینی برقرار شوند و سیاست نه شرقی نه غربی در بین این دولتها پذیرفته شود، مسلما دیپلماسی رمضان نیز در راس قرار می گیرد اما مشکل این است که دولتهای مسلمان، سیاست نه شرقی نه غربی را قبول ندارند یا وابسته به شرق یا وابسته به غرب هستند، یعنی امنیت را در این وابستگی تعریف می کنند.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: دولت اسلامی که امنیت خود را برون زا تعریف می کند و برای تامین امنیت خود به کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی التماس می کند مانعی در برابر تحقق دیپلماسی رمضان است، چرا که دیپلماسی رمضان در سایه شکل گیری حکومت های اسلامی با باور به قرآن و اتخاذ سیاست موازنه منفی و سیاست نه شرقی نه غربی محقق می شود. اگر این موضوع اتفاق بیفتد گفتمان اسلامی محقق می شود.
کارشناس سیاست خارجی درخصوص تبعات عدم توجه به کارکردهای دیپلماسی رمضان گفت: متأسفانه با وجود اینکه دیپلماسی رمضان در جریان است و کارکردهای خاص خود را دارد اما در شرایط فعلی دیپلماسی رمضان مورد بی اعتنایی سران کشورهای اسلامی است و در دستور کار آنها نیست.
در موضوع یمن، انصارالله با توجه به ضعف طرف سعودی توانست از این موقعیت استفاده کند، چرا که سران سعودی معتقد به دیپلماسی رمضان نیستند، بلکه پیشنهاد آتش بس را به دلیل شرایط دشوار داخلی و بین المللی و بی نتیجه بودن هشت سال حمله به یمن پذیرفتند و آتش بسی منافقانه را قبول کردند. به هر حال مدخل آغاز آتش بس ماه مبارک رمضان بود هر چند سعودی ها به دیپلماسی رمضان پاییندی ندارند.
