روزنوشت‌های یک خبرنگار در میان زائران عاشق-7
چند عکس؛ چند روایت
سید میلاد ناظمی:
1- حاج علی (سمت راست) و حاج محمد (سمت چپ) از بچه‌های جنگ هستند. روی دست حاج علی اثر گلوله‌هایی که سال‌ها قبل در عملیات مرصاد خورده جا خوش کرده‌اند و حاج محمد هم از عملیات‌هایش کلی یادگاری دارد. امسال سومین اربعین است که حاج علی به زیارت امام حسین می‌آید اما حاج محمد به خاطر توصیه‌های پزشکان در مورد پایش پارسال غایب جمع بوده است.
دکتر ها در سال قبل به حاج محمد اخطار می‌دهند که این پیاده‌روی طولانی باعث از کار افتادن پای راستش می‌شود و به خاطر همین نتوانست به کربلا بیاید. با همه این احوال حاج محمد امسال اصلاً نگران پایش نیست چون دکترها گفته‌اند تا یک ماه آینده زانوی راستش باید تخلیه شود و حاج محمد هم با خیال راحت راهی عراق شده تا آخرین قدم‌هایش را در راه امام حسین بردارد.
2-عراقی‌ها خود را گدای خانه‌زاد امام حسین(ع) می‌دانند و این افتخارشان است. آن‌ها یک پس‌انداز می‌کنند تا در اربعین به خوبی از زوار پذیرایی کنند. وقتی پای حرف‌هایشان می‌نشینیم به ما می‌گویند که پدران‌شان هم اینگونه زندگی کردند و حالا بچه‌ها‌یشان را جوری تربیت می‌کنند تا آن‌ها هم در آینده نوکر امام و زوارش باشند. عکس پایین یکی از مصادیق حرف این بزرگواران است. بچه‌هایی که توانایی خاصی ندارند، با لیوان‌های پر از آب در مسیر می‌ایستند تا زائرین پیاده را سیر آب کنند. هر زمان که یکی از زوار لیوان را از دست یکی از کودکان بگیرد آن کودک کلی ذوق می‌کند و می‌رود تا لیوان دیگری را پر از آب کند و به زائر بعدی بدهد.
3- او هم پایش درست زمانی جا گذاشت که آمده بود راه کربلا باز کند.
4- «حب الحسین یجمعنا» عشق به امام حسین(ع) باعث شده مردم از اقصی نقاط نقشه جغرافیایی به قافله‌ی اربعین بپیوندند و خاری در چشم دشمن باشند. یکی از دوستان می‌گفت به دوست ايتاليايي‌ام پيام داده‌ام، با خبر شدم كه در مسير كربلا است! دیگری از همکار فرانسویش می‌گفت که الان عراق است و خود من هم در فرودگاه با شیعه‌های انگلستان هم کلام شدم. اين همه رنگ و شكل مختلف همه زير يك پرچم حسيني، از شمال آمريكا تا جنوب آفريقا، از غرب اروپا تا شرق آسيا ... آيا نشانه‌‌هاي اتفاق‌هاي بزرگ در جهان نیست؟ حب امام حسین(ع) فضایی فراهم کرده تا شیعیان بیش از همیشه با هم متحد باشند.
1- حاج علی (سمت راست) و حاج محمد (سمت چپ) از بچه‌های جنگ هستند. روی دست حاج علی اثر گلوله‌هایی که سال‌ها قبل در عملیات مرصاد خورده جا خوش کرده‌اند و حاج محمد هم از عملیات‌هایش کلی یادگاری دارد. امسال سومین اربعین است که حاج علی به زیارت امام حسین می‌آید اما حاج محمد به خاطر توصیه‌های پزشکان در مورد پایش پارسال غایب جمع بوده است.
دکتر ها در سال قبل به حاج محمد اخطار می‌دهند که این پیاده‌روی طولانی باعث از کار افتادن پای راستش می‌شود و به خاطر همین نتوانست به کربلا بیاید. با همه این احوال حاج محمد امسال اصلاً نگران پایش نیست چون دکترها گفته‌اند تا یک ماه آینده زانوی راستش باید تخلیه شود و حاج محمد هم با خیال راحت راهی عراق شده تا آخرین قدم‌هایش را در راه امام حسین بردارد.
2-عراقی‌ها خود را گدای خانه‌زاد امام حسین(ع) می‌دانند و این افتخارشان است. آن‌ها یک پس‌انداز می‌کنند تا در اربعین به خوبی از زوار پذیرایی کنند. وقتی پای حرف‌هایشان می‌نشینیم به ما می‌گویند که پدران‌شان هم اینگونه زندگی کردند و حالا بچه‌ها‌یشان را جوری تربیت می‌کنند تا آن‌ها هم در آینده نوکر امام و زوارش باشند. عکس پایین یکی از مصادیق حرف این بزرگواران است. بچه‌هایی که توانایی خاصی ندارند، با لیوان‌های پر از آب در مسیر می‌ایستند تا زائرین پیاده را سیر آب کنند. هر زمان که یکی از زوار لیوان را از دست یکی از کودکان بگیرد آن کودک کلی ذوق می‌کند و می‌رود تا لیوان دیگری را پر از آب کند و به زائر بعدی بدهد.
3- او هم پایش درست زمانی جا گذاشت که آمده بود راه کربلا باز کند.
4- «حب الحسین یجمعنا» عشق به امام حسین(ع) باعث شده مردم از اقصی نقاط نقشه جغرافیایی به قافله‌ی اربعین بپیوندند و خاری در چشم دشمن باشند. یکی از دوستان می‌گفت به دوست ايتاليايي‌ام پيام داده‌ام، با خبر شدم كه در مسير كربلا است! دیگری از همکار فرانسویش می‌گفت که الان عراق است و خود من هم در فرودگاه با شیعه‌های انگلستان هم کلام شدم. اين همه رنگ و شكل مختلف همه زير يك پرچم حسيني، از شمال آمريكا تا جنوب آفريقا، از غرب اروپا تا شرق آسيا ... آيا نشانه‌‌هاي اتفاق‌هاي بزرگ در جهان نیست؟ حب امام حسین(ع) فضایی فراهم کرده تا شیعیان بیش از همیشه با هم متحد باشند.
