۰
تاریخ انتشار
پنجشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۱۵:۳۱
گزارشی از غرفه های هنری در چهاردهمین نمایشگاه بین المللی قرآن و عترت در مشهد

حضور کمرنگ مخاطبان در نمایشگاه بین المللی قرآن

حضور کمرنگ مخاطبان در نمایشگاه بین المللی قرآن
مریم ظریف/سرویس هنر خبرگزاری رضوی
چهاردهمین نمایشگاه بین المللی قرآن و عترت برای اولین بار با رویکرد بین المللی در مشهد در حال برگزاری است. در این نمایشگاه، 20 ملیت مختلف از جمله افغانستان، عراق،‌ نیجریه، لبنان،‌ پاکستان، هندوستان و ... حضور دارند. آشنایی با فرهنگ قرآنی ملیت ها و برگزاری نشست های علمی و بین المللی در زمینه مسائل قرآنی و دینی جزو اولویت های این نمایشگاه است. ناشران جهان اسلام، قاریان بین المللی و نخبگان دانشگاهی،‌ با ارائه محصولات و فعالیت های خود در غرفه های اختصاص داده شده،‌ هشت شب معنوی را از 23 تا 30 اردیبهشت، رقم می زنند. کتابت قرآن،‌ نمایش خیابانی با مفاهیم قرآنی و اجتماعی، پرده خوانی و قصه گویی از جمله فعالیت هایی است که موجب پیوند و همدلی خانواده ها با هنر و هنرمند می گردد. در این نمایشگاه سعی شده است که علاوه بر احیاء سنت های سحرخوانی و مناجات خوانی، برنامه های ویژه ای در زمینه عکس قرآنی،‌ خوانش متون قرآنی و تصویرسازی آیات قرآنی برای کودکان و نوجوانان تدارک دیده شود.


ویترین همیشگی
 در سومین روز از برگزاری نمایشگاه،‌ بازدیدکنندگان اندکی به چشم می خوردند. برخی از بازدیدکنندگان مزیت برگزاری نمایشگاه قرآن را در نمایشگاه بین المللی، دوری از ترافیک مرکز شهر می دانستند،‌ اما همین دوری باعث شده است که استقبال چندانی در روزهای آغازین،‌ از نمایشگاه صورت نگیرد. این در حالی است که حدود 22 سازمان و نهاد با در اختیار داشتن غرفه های اصلی و مرکزی در خلوتی خود فرو رفته اند. مسؤول غرفه کانون فرهنگی کودکان و نوجوانان نیز دلیل اصلی حضور کمرنگ مخاطبان کودک و نوجوان را،‌ روزهای میانی هفته و فصل امتحانات دانش آموزان بیان می کند. او می گوید:«قصه گویی،‌ عروسک گردانی،‌ بازی های متنوع برای کودکان در غرفه، طبق برنامه ی تدارک دیده شده در هر شب، اجرا خواهد شد.» لازم به ذکر است که مراکز
آموزشی و علمی، در کنار ارائه محصولات فرهنگی و دینی خود، ارتباط و تعامل با کودکان در غرفه را نیز جزو فعالیت های زنده قرار داده اند که موجب جذب مخاطب شود.
 
همسایه مداری
آنچه از نمایشگاه و فعالیت های قرآنی انتظار می رود،‌ آرامشی است که علاوه بر جذب مخاطب، ماندگاری بازدیدکننده در هر غرفه را بیشتر کند. در سالن مولوی استاد توسلی در حال کتابت است،‌ سالن کناری دست و جیغ و هورایی است که بازیگران تئاتر کودک به راه انداخته اند،‌ سالن میانی، حجه الاسلام در حال سخنرانی است و سالن دیگر، قصه گو، در دل ماهی، کودکان را جمع کرده تا با تک میکروفونی که دارد ماجرای یونس نبی را در ذهن کودکان ماندگار کند. سحرخوانی و مناجات های ماه مبارک هم از آن طرف تر با پراکندگی صوتی شنیده می شود. مشکل صوتی و مزاحمت برای سایر غرفه ها از مسؤول غرفه ی میانی می پرسم و می گوید:«انتظار این است که صدا فقط در محدوده غرفه پخش شود و همه این موضوع را رعایت کنند اما متأسفانه ...» دنباله ی حرفش شنیده نمی شود. داد و هوار شیطان تئاتر غرفه ی عریض و طویلی مانع از ادامه گفتگو می شود. به سراغ مسؤول همان غرفه می روم و تنظیم نبودن سیستم صوتی را جویا می شوم می گوید:«از ما خواسته اند این سطح از صدا را ارائه دهیم و نیازی نمی بینم به کسی جواب پس بدهم.»


تاملی بر هنر
تنها جایی که می توان دقایقی را ایستاد و در آرامش، تأملی بر هنر داشت، غرفه های خوشنویسی و قلم زنی و معرق است. مؤسسه آفرینش های آستان قدس رضوی در کنار نمایشگاه محصولات فرهنگی و تاریخی خود که شامل چاپ دو قرآن نفیس است، اقدام به برگزاری ورکشاپ خوشنویسی و نقاشیخط نموده است. زمانی که استاد توسلی تشدید را به آرامی روی حرف لام می گذارد، در پاسخ به این که استقبال از نمایشگاه چگونه است می گوید:« استقبال کمرنگ است که این مهم به عملکرد مسؤولین بر می گردد. همه چیز شعاری شده و مدیران فقط به خاطر بیلان کاری، اقدام
به برگزاری نمایشگاه می کنند. خوشنویسی هنری است وابسته به قرآن که متأسفانه به آن بها نمی دهند و سال به سال نسبت به آن بی اعتناتر می شوند.» استاد عنوان نمود که:«حتی به راهکارهایی که اساتید جهت بهبود شرایط ارائه می دهند نیز اهمیتی قائل نمی شوند. وقتی امور در دست اهل فن نیست،‌ رکود و فضای سرد هنری بروز پیدا می کند.» او دلگیر است که جشنواره های زعفران و زرشک با وجود دریافت ورودی، استقبال بیشتری می شود و مؤسساتی که متولی امور قرآنی هستند فقط به داشتن غرفه و ویترین بسنده می کنند. به عنوان مثال می گوید:«سال های پیش از 20 تا 40 درصد برای کتاب و محصولات فرهنگی تخفیف وجود داشت اما امسال نه. با این جود آیا باید انتظار داشت که مردم حوصله ای برای هنر و کتاب و فرهنگ به خرج دهند؟»
 
گره هایی بر هنر
دانشجویان مؤسسه آموزش عالی فردوس در چندین غرفه و در کنار اساتید خود به عرضه ی هنرهایشان پرداخته اند. آثار استاد فریوسفی هم به صورت گرافیکی و حجمی در گوشه ای از سالن فردوسی به چشم می خورد. اما غرفه داران و بازدیدکنندگان ظاهرا از کیفیت سال پیش راضی ترند. استاد نیکویی میان معرق کاری هایش نشسته است و جدول حل می کند. گفتگو که شروع می شود از فلاکس گوشه ی میز چای را در لیوان یکبار مصرف می ریزد و روی میز میگذارد. هفده سال پیش پسر بزرگش را در سانحه تصادف از دست می دهد و گوشه ی مغازه ی دوستش،‌ محل خلوت و دنجی می شود که بتواند کمان معرق را بشناسد. ایده ی برش مس با کمان معرق را به دوستش پیشنهاد می دهد اما فقط اثر رباعیات خیام نیکویی که روی مس شکل گرفته، به موزه ی کتابخانه ملی تهران راه می یابد. با اینکه اشعار محتشم کاشانی را در 153 طرح و رنگ خلق نموده و نقاشان، اثرش را منحصر به فرد می دانند اما در انباری خانه اش خاک می خورد. استاد نیکویی گره پلاستیک قند را باز می کند و کنار لیوان چای می گذارد ولی گره از کمان ابروان پرپشت و پریشانش باز نمی شود.
https://www.razavi.news/vdcg3u9t.ak9qy4prra.html
razavi.news/vdcg3u9t.ak9qy4prra.html
کد مطلب ۴۱۷۹۶
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما