در سی و هشتمین نشست ادبی-آیینی «ارادت» عنوان شد؛
قرائت قرآن؛ یکی از عوامل نزول شعر قوی به قلب شاعر
به گزارش سرویس فرهنگ خبرگزاری رضوی؛ سی و هشتمین نشست انجمن ادبی- آیینی «ارادت» شب گذشته در محل ساختمان بنیاد بین المللی امام رضا(ع) برگزار شد. این محفل شعر خوانی، متشکل از شاعران برجسته ی آیینی مشهد است که آنان به قرائت اشعار خویش در زمینه های مختلف مذهبی و آیینی می پردازند. این جلسه با حضور مهدی آخرتی(شاعرو منتقد مشهدی) و محمد سعید میرزایی برگزار شد.
ابتدای جسله طبق جلسات گذشته به شعر خوانی، نقد و بررسی اشعار شاعران حاضر در جلسه سپری شد و سپس منتقدان نکاتی را در خصوص اشعار قرائت شده مطرح کردند.
جلسه این هفته ساعت17 با قرائت قرآن توسط آقای سعید میرزایی شروع شده و باسخنرانی وی در باب (نقد انجمنی) ادامه یافت. میرزایی همچنین در باب(روانکاوی) در لحظه ی سرایش نکاتی را به مخاطبین گوشزد کرد.
میرزایی در ادامه ضمن نقد اشعار شاعران مبحثی را در خصوص ثبت تاریخ و ساعت سرایش شعر بیان کرد و گفت: برای تحلیل و بررسی اشعار باید متخصص این حوزه اشعار را ببرسی کند همچنین وی بر تقدم (حفظ کردن شعر) و (خواندن شعر ) اشاره کرد.
ابتدای جلسه با نقدی بر شعر خانم سعیده ی کرمانی شکل گرفت . در مورد زبان محاوره در شعر او صحبت های ابتدائیی شد و در تغییر کیفیت هجاها در ترانه ی این شاعر آیینی نکاتی مطرح شد.
سپس شعر خوانی صرف با شعر آقای مهربان شروع شد. شعر خوان بعدی زهرا علیپور بود که شعری رضوی را قرائت کرد سپس آقای سید علی جلالی شاعر نو جوان شعری فاطمی خواند و پس از ایشان شاعر مهمان به نام آقای رزم آرا شعری از استاد شفق خواندند و به نوبت دیگر شاعران اشعار خود را در زمینه های آیینی قرائت کردند.حسن ختام شعر خوانی توسط آقای محمد سعید میرزایی انجام شد.
محمد سعید میرزایی که از غزلسرایان نام آور معاصر فارسی و متولد کرمانشاه است و دکترای ادبیات فارسی خود را از دانشگاه فردوسی مشهد کسب کرده معتقد است یک شعر خوب زمانی سروده می شود که ابتدا شاعر چند بیت از آن را در ذهن بپروراند و سپس روی کاغذ بیاورد.
وی ادامه داد: شاعر پس از گذشت چند سال از سرودن اولین شعرش به زبان مختص خود پی می برد ممکن است در این مدت از اشعار دیگر شاعران الهام بگیرد.
این شاعر آیینی افزود: شاعران برای تمرین باید شعر و ساختار قصیده را بیاموزند و قصیده های شاعران معروف را مرور کنند تا بتوانند شعری فاخر بسرایند.
او همجنین به شاعران حاضر در جلسه چند نکته را برای نزول شعر قوی و خوب به قلب یک شاعر گوشزد کرد که قرائت قرآن یکی از آن موارد بود و گفت: یک شاعر قبل از سرودن شعر آیینی خوب و در خور شان ائمه باید ابتدا با وضو باشد همچنین در هنگام سرودن شعر ذکر گفتن را فراموش نکند.
میرزایی فضا سازی در شعر را عامل مهم شعر خوب دانست و افزود: اگر خواب خوبی می بینیم آن را در ذهن خود ثیت کنیم و در اشعار مان استفاده کنیم قطعا ائمه اطهار در این راه شاعران آیینی را همراهی خواهند کرد.
این استاد ادبیات به خواندن قرآن و نهج البلاغه برای سرودن شعری قوی تاکید کرد و گفت: حضور پرشور شاعران در جلسات شعر آیینی بسیار ثمربخش است.
شعری که در ادامه می خوانید یک شعر مهدوی از این استاد ادبیات است.
کجاست جای تو در جمله ی زمان که هنوز...
که پیش از این؟ که هم اکنون؟ که بعد از آن؟ که هنوز؟
و با چه قید بگویم که دوستت دارم؟
که تا ابد؟ که همیشه؟ که جاودان؟ که هنوز
سوال می کنم از تو: هنوز منتظری؟
تو غنچه می کنی این بار هم دهان، که هنوز...
چقدر دلخورم از این جهانِ بی موعود؛
از این زمین که پیاپی...وآسمان که هنوز...
جهان سه نقطه ی پوچی است، خالی از نامت؛
پر از «همیشه همین طور» از «همان که هنوز»
همه پناه گرفتند در پسِ «هرگز»
و پشت «هیچ» نشستند از این گمان که «هنوز»
ولی تو «حتماً»ی و اتفاق می افتی!
ولی تو «باید»ی ای حسّ ناگهان که هنوز
در آستان جهان ایستاده چون خورشید؛
همان که می دهد از ابرها نشان که هنوز
شکسته ساعت و تقویم، پاره پاره شده
به جستجوی کسی، آن سوی زمان، که هنوز
لازم به یادآوری است که نشست شاعرانه ادبی – آئینی ارادت با حضور شعرا و عموم علاقمندان در محل بنیاد بین المللی فرهنگی هنری امام رضا علیه السلام برگزار می گردد.
زمان: هر هفته سه شنبه ها از ساعت 17 الی 19
مکان: خیابان امام خمینی (ره) – نبش امام خمینی (ره) 62
ابتدای جسله طبق جلسات گذشته به شعر خوانی، نقد و بررسی اشعار شاعران حاضر در جلسه سپری شد و سپس منتقدان نکاتی را در خصوص اشعار قرائت شده مطرح کردند.
جلسه این هفته ساعت17 با قرائت قرآن توسط آقای سعید میرزایی شروع شده و باسخنرانی وی در باب (نقد انجمنی) ادامه یافت. میرزایی همچنین در باب(روانکاوی) در لحظه ی سرایش نکاتی را به مخاطبین گوشزد کرد.
میرزایی در ادامه ضمن نقد اشعار شاعران مبحثی را در خصوص ثبت تاریخ و ساعت سرایش شعر بیان کرد و گفت: برای تحلیل و بررسی اشعار باید متخصص این حوزه اشعار را ببرسی کند همچنین وی بر تقدم (حفظ کردن شعر) و (خواندن شعر ) اشاره کرد.
ابتدای جلسه با نقدی بر شعر خانم سعیده ی کرمانی شکل گرفت . در مورد زبان محاوره در شعر او صحبت های ابتدائیی شد و در تغییر کیفیت هجاها در ترانه ی این شاعر آیینی نکاتی مطرح شد.
سپس شعر خوانی صرف با شعر آقای مهربان شروع شد. شعر خوان بعدی زهرا علیپور بود که شعری رضوی را قرائت کرد سپس آقای سید علی جلالی شاعر نو جوان شعری فاطمی خواند و پس از ایشان شاعر مهمان به نام آقای رزم آرا شعری از استاد شفق خواندند و به نوبت دیگر شاعران اشعار خود را در زمینه های آیینی قرائت کردند.حسن ختام شعر خوانی توسط آقای محمد سعید میرزایی انجام شد.
محمد سعید میرزایی که از غزلسرایان نام آور معاصر فارسی و متولد کرمانشاه است و دکترای ادبیات فارسی خود را از دانشگاه فردوسی مشهد کسب کرده معتقد است یک شعر خوب زمانی سروده می شود که ابتدا شاعر چند بیت از آن را در ذهن بپروراند و سپس روی کاغذ بیاورد.
وی ادامه داد: شاعر پس از گذشت چند سال از سرودن اولین شعرش به زبان مختص خود پی می برد ممکن است در این مدت از اشعار دیگر شاعران الهام بگیرد.
این شاعر آیینی افزود: شاعران برای تمرین باید شعر و ساختار قصیده را بیاموزند و قصیده های شاعران معروف را مرور کنند تا بتوانند شعری فاخر بسرایند.
او همجنین به شاعران حاضر در جلسه چند نکته را برای نزول شعر قوی و خوب به قلب یک شاعر گوشزد کرد که قرائت قرآن یکی از آن موارد بود و گفت: یک شاعر قبل از سرودن شعر آیینی خوب و در خور شان ائمه باید ابتدا با وضو باشد همچنین در هنگام سرودن شعر ذکر گفتن را فراموش نکند.
میرزایی فضا سازی در شعر را عامل مهم شعر خوب دانست و افزود: اگر خواب خوبی می بینیم آن را در ذهن خود ثیت کنیم و در اشعار مان استفاده کنیم قطعا ائمه اطهار در این راه شاعران آیینی را همراهی خواهند کرد.
این استاد ادبیات به خواندن قرآن و نهج البلاغه برای سرودن شعری قوی تاکید کرد و گفت: حضور پرشور شاعران در جلسات شعر آیینی بسیار ثمربخش است.
شعری که در ادامه می خوانید یک شعر مهدوی از این استاد ادبیات است.
کجاست جای تو در جمله ی زمان که هنوز...
که پیش از این؟ که هم اکنون؟ که بعد از آن؟ که هنوز؟
و با چه قید بگویم که دوستت دارم؟
که تا ابد؟ که همیشه؟ که جاودان؟ که هنوز
سوال می کنم از تو: هنوز منتظری؟
تو غنچه می کنی این بار هم دهان، که هنوز...
چقدر دلخورم از این جهانِ بی موعود؛
از این زمین که پیاپی...وآسمان که هنوز...
جهان سه نقطه ی پوچی است، خالی از نامت؛
پر از «همیشه همین طور» از «همان که هنوز»
همه پناه گرفتند در پسِ «هرگز»
و پشت «هیچ» نشستند از این گمان که «هنوز»
ولی تو «حتماً»ی و اتفاق می افتی!
ولی تو «باید»ی ای حسّ ناگهان که هنوز
در آستان جهان ایستاده چون خورشید؛
همان که می دهد از ابرها نشان که هنوز
شکسته ساعت و تقویم، پاره پاره شده
به جستجوی کسی، آن سوی زمان، که هنوز
لازم به یادآوری است که نشست شاعرانه ادبی – آئینی ارادت با حضور شعرا و عموم علاقمندان در محل بنیاد بین المللی فرهنگی هنری امام رضا علیه السلام برگزار می گردد.
زمان: هر هفته سه شنبه ها از ساعت 17 الی 19
مکان: خیابان امام خمینی (ره) – نبش امام خمینی (ره) 62
