۰
تاریخ انتشار
سه شنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۸ ساعت ۱۴:۴۰
غدیر در آیینه عرفان مولانا

شاهی که ولی بود و وصی بود علی بود

شاهی که ولی بود و وصی بود علی بود
میترا یمینی/سرویس هنر خبرگزاری رضوی
 در باره  غدیر و ابرمرد آن واقعه حضرت علی علیه السلام تاکنون کتابها نبشته اند وشعرها سروده اند اما آنچه به نگارش درآمده هنوز در بیان راز وجود بلندمرتبه حضرت علی(ع)عاجز است.
اینک نگارنده درمجالی کوتاه برآن است دراین جستار حظی از درخشش وجود علی (ع) برد که درآینه عرفان متجلی است، از ولایت تاانسان کامل وازعلم شهودی تا وحدانیت جان های پاک اولیا علیهم السلام.
مولاناجلال الدین بلخی(۶۰۴_۶۷۲)درمثنوی زیبای خود هم واقعه غدیر راذکرکرده وهم درابیاتی ازخصایل نیکو وبرتری های مولی الموحدین  یادکرده است:

تاصورت پیوند جهان بود،علی بود
تانقش زمین بود وزمان بود ،علی بود
شاهی که ولی بود ووصی بود علی بود
سلطان سخا وکرم وجود،علی بود

عارفان ،ولایت رادردوقسم تعریف نموده اند:عامه وخاصه.مولانا نیز درمثنوی معنوی به تبیین ولایت خاصه حضرت علی(ع) پرداخته است.
درداستان (شاه وکنیزک) درطرح موضوع حکیم حاذق یاهمان پیر،به لقب حضرت یعنی مرتضی  اشاره می کند.وآنگاه ایشان را مولای قم می نامد.
مرحبا یامجتبی یامرتضی ان تعب جاع القضا ضاق الفضا
انت مولی القوم من لایشتهی
قدردی کلا لئن لم ینته
مولانا همچنین بااستفاده از فن تلمیح یاتمثیل، مکررازمولای خود یاد می کند چه در داستان پادشاه وکتیزک یادرحکایت (خدوانداختن ...).
بزرگان عالم ادب وحکمت درباره آرا مولانا وعلی (ع )چنین نگاشته اند:
من درعمق افکاروعقاید مولوی وگفته های او درمثنوی جنبه ای از حجت وهواخواهی علی وآل علی وخاندان پیغمبر اکرم ص رایافته ام که می توان آن را با اساس وپایه اصلی تشیع به معنای عام کلمه تطبیق کرد.(همایی،۱۳۸۵: ۱۵ : ۱)
این شاعربزرگ پارسی گوی خراسان بزرگ،ولایت را باب رحمت می داند وازخدا می خواهد این در همچنان به روی دوستداران علی (ع )گشوده باشد.
باز باش ای باب رحمت تا ابد
بارگاه ما له کفوا احد
(۱ :۳۷۶۷ ؛مولانا )
این چنین ابیات سالهاست که زبانزد مردم است تا برهمگان اوج کمال انسانی وعبودیت علی (ع )شناخته شود وبامرور هر بیت می توان جلوه های بی حد عرفان علوی را درآینه شفاف مولانا یافت.
https://www.razavi.news/vdcbgwba.rhba0piuur.html
razavi.news/vdcbgwba.rhba0piuur.html
کد مطلب ۴۴۸۶۰
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما