۰
تاریخ انتشار
جمعه ۲ فروردين ۱۳۹۸ ساعت ۱۷:۰۷

زینب، همه عاشورا

سعید نوریان، فعال فرهنگی
زینب، همه عاشورا
سلام ای همه تنهایی!
سلام ای همه عاشورا!
زینب(س)، با هرفریادی نسبتی دارد. دردانه مولود کعبه، با سرخی کوچه ها، هم خون است و  شکستگی بال هزار کبوتر عاشق بر شانه اش و داغ هزار شقایق پرپر بر سینه اش نشسته است و پروانه نگاهش به هزار شمع سوخته است.
 نینوا در آن روز به طول تاریخ، نیک به یاد دارد که زینب(س) کوه را به صبوری و شکیبایی خواند و دشت و زمین را به بردباری دعوت کرد آن زمان که فرزند رسول خدا را در دشت غم انگیزنینوا، لب تشنه سرمی بریدند و کودکان را...
کربلا نیک به یاد دارد که خمیدگی و موی سپید، رهاورد خواهر غم دیده حسین (ع) از آن سرزمین درد و داغ بود، آن گونه که حتی شویش هم، زینب (س)را نشناخت.
حضرت زینب(س)؛ بانوی زخم خورده تاریخ، فریاد بلند حماسه جاوید کربلا، بانوی شب گریه های مکرر و  لالایی خوان غنچه ها در ظهر آتش و عطش است.
هنوز عاشورا به نام آینه تمام نمای زهرا(س)، می درخشد.
تاسوعا، عباس را با ناله های «یااخاه» زینی س) می شناسد و خاک کربلا،تشنه زلال محبت های بانوی صبر و شکیبایی است.
تاریخ غمگنامه بارها، جان دادن  زینب(س)، را شاهد بوده است.  یک بار در کوچه پس کوچه های مدیه. روزی با علی(ع) در محراب کوفه. یک روز با پاره های جگر حسن(ع) و روزی هم در کربلا. اما نه، زینب(س) در کربلا یک بار جان نداد، که هفتاد و دو بار شعله ور شد و سوخت.
زینب(س)، تمامت تاریخ زن است. تمامت نقشی که از همهمه آن همه شمشیر و تازیانه برگشت. تمامت حنجره ای است که بریده بریده بر سر نیزه قرآن خواند. تمامت دستانی است که در صحرای کربلا بر زمین ریخت و تمامت تاریخ حماسه است. او، تمامت تاریخ کربلا و تمامت عاشوراست.
به تعداد غم های این بانوی آب و آیینه، ریگ های بیابان کربلا گریسته اند و به تعداد تمام اشک هایش، نخلستان های کوفه، سیاه پوشیده اند.
به تعداد تمام تازیانه های جوشش کوثر فاطمی،، فرات شیون کرده است و به تعداد تمام داغ هایی که دیده است، خورشید بی تابانه گداخته است.
زینب (س)، فریاد حق خواهی و مظلومیت حسین(ع) است و عصاره و چکیده استقامت و بردباری.
زینب(س)، شایسته مدافع حریم عشق که مدافعان حرم، صیانت از حریم اهل بیت علیهم السلام و ولایت را از این بانوی نور یاد گرفته اند.
زینب(س)، مفسر کتاب شهادت است و پیام رسان خون های عاشورا. 
امسال نوروز، حال و هوایی دیگری دارد. امسال، نوروز، این کهن عید ایرانیان، عطر علمی و شور زینبی به خود گرفته است. نوروز 96، مزین به نام های مبارکی است که مردم این دیار با این نام ها، انس و الفتی دیرینه دارند. سالروز رجعت غمگنامه بانوی صبر و شکیبایی با روزهای نخست فروردین 98 گرامی داشته و همراه با ملایک الهی، هجرتش را به سوگ می نشینیم. 

 
https://www.razavi.news/vdccieq0.2bqxs8laa2.html
razavi.news/vdccieq0.2bqxs8laa2.html
کد مطلب ۴۰۶۱۲
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما