باز کن پنجره را تا سر انگشت جانت گره خورد با دست لطیف بهار.

سرویس هنر خبرگزاری رضوی

اندک اندک جمع مستان می‌رسند
اندک اندک می پرستان می‌رسند
دلنوازان نازنازان در ره اند
گلعذاران از گلستان می‌رسند

این است موهبت طبیعت
تولد دوباره زمین را در بهار می بینی
و جلوه حیات نو و رستخیز درخت و گیاه را بعد ازسرمای فصل سرد می یابی.
بهار آمد پشت پنجره ایستاده است اراده کن
بازکن پنجره را تا سرانگشت جانت گره خورد با دست لطیف بهار.

اندک اندک می رسد اینک بهار
 بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک
شاخه های شسته، باران خورده، پاک
آسمان آبی و ابر سپید
برگ های سبز بید
عطر نرگس، رقص باد
نغمه ی شوق پرستو های شاد
خلوت گرم کبوترهای مست...
نرم نرمک می رسد اینک بهار
خوش به حال روزگار !
خوش به حال روزگار!

فرصتی اما باقی است برای عبور از کهنه گی ها.
فرصتی برای تبدیل شدن برای تحول به بهترین حالها.


زندگي يعني:
يك سار پريد
از چه دلتنگ شدي؟
دلخوشي‌ها كم نيست:
مثلا اين خورشيد
كودك پس‌فردا
كفتر آن هفته


نو شدن را تا رسیدن به بهترین حال ، تا آن تغییر و تبدیل شگفت اراده کن و اگر بیم آن داری که سختی ها در پیش روی توست تا دیگر شوی پس از خدای مهربان و حکیم بخواه:
یا محول الحول والاحوال حول حالنا الی احسن الحال.