پیرایه خرافه بر پیکره درختی افسانهای؛
حاجت تعدد زوجات از درخت انجیر معابد(مکر زن)
مجتبی محمودی
افسانه نخست این که درخت مکر زن یا مکرزن یک بانوی زیبارو بوده که چون عاشق خودش را فریب داده به این حال و روز در آمده که ریشههایش بیرون از زمین است و از بالا آویزان!
و اما روایت دیگر اینکه شباهت این درخت و ریشههای بلندش به موهای زنان باعث شده تا سیستانیها به زبان بلوچی به این نوع درخت، مکر زن بگویند! گویا
و قصه یا اوسنه سوم اینکه، دانه این درخت با حیله بر روی درخت دیگری که میزبان آن شده نشسته و بعد از جوانه زدن ریشههایش را به زمین نشانده و تنه درخت قبلی را دربرگرفته و خِفت و خفهاش میکند!
ماجرای چهارم اینکه این درخت که لور یا انجیر هندی و انجیر معابد هم به آن میگویند و گاهی در ایران تا ۶۰۰ سال قدمت دارد به باور بعضی بومیان جزایر چابهار و کیش انگار حاجت میدهد! و چون حاجت برخی مردان مَردددد در قدیم داشتن چند زن یا زنان مکرّر و تعدد زوجات بوده و حاجتروا شدند به این درخت مکرزن گفتند!
جالب اینکه همچنان هم برخی به حاجت دادن این درخت عقیده دارند و با آن محشور میشوند و شاید کامروا ...خدا میداند!
افسوس که افزون بر زخم تیزی برای یادگاری نوشتن بر پیکر درخت سبز آثار بستن دخیل از پارچههای سبز و دستمال گرفته تا پلاستیک بر روی شاخ و برگ درخت بیزبان مشهود است و هنوز و هر روز هم که میگذرد، کم که نمیشود هیچ، گاهی بیشتر هم میشود!
بگذار بگذریم از همه اینها که بواقع، دلبری این درخت خانم انجیر معابد زیباست! و سایه سبز و باطراوتی دارد که ساعتها نگریستن و نشستن در کنارش را با موسیقی ترنم پرندهها دلنشین میکند.
اصل این گیاه از هند شرقی است و دارای برگهای پهن بوده و شاخههای آن به زمین خم شده و لای شنها ریشه دیگرى مىگذارد و مستقل مىشود و رشد میکند.
سعدى مى گوید در جزیره كیش در سایه این درخت(انجیر معبد) روزگار مى گذرانده كه با بازرگان جزیره آشنا شده و به حجره وى رفته و بازرگان از سفر بىپایان خود حكایت مىكند و به همین خاطر گفتهاند:
درخت مكر زن صد ریشه دارد
فلك از مكر زن اندیشه دارد...
#باستانی_پاریزى /گذر زن از گذار تاریخ/ص١١٢
و اما روایت دیگر اینکه شباهت این درخت و ریشههای بلندش به موهای زنان باعث شده تا سیستانیها به زبان بلوچی به این نوع درخت، مکر زن بگویند! گویا
و قصه یا اوسنه سوم اینکه، دانه این درخت با حیله بر روی درخت دیگری که میزبان آن شده نشسته و بعد از جوانه زدن ریشههایش را به زمین نشانده و تنه درخت قبلی را دربرگرفته و خِفت و خفهاش میکند!
ماجرای چهارم اینکه این درخت که لور یا انجیر هندی و انجیر معابد هم به آن میگویند و گاهی در ایران تا ۶۰۰ سال قدمت دارد به باور بعضی بومیان جزایر چابهار و کیش انگار حاجت میدهد! و چون حاجت برخی مردان مَردددد در قدیم داشتن چند زن یا زنان مکرّر و تعدد زوجات بوده و حاجتروا شدند به این درخت مکرزن گفتند!
جالب اینکه همچنان هم برخی به حاجت دادن این درخت عقیده دارند و با آن محشور میشوند و شاید کامروا ...خدا میداند!
افسوس که افزون بر زخم تیزی برای یادگاری نوشتن بر پیکر درخت سبز آثار بستن دخیل از پارچههای سبز و دستمال گرفته تا پلاستیک بر روی شاخ و برگ درخت بیزبان مشهود است و هنوز و هر روز هم که میگذرد، کم که نمیشود هیچ، گاهی بیشتر هم میشود!
بگذار بگذریم از همه اینها که بواقع، دلبری این درخت خانم انجیر معابد زیباست! و سایه سبز و باطراوتی دارد که ساعتها نگریستن و نشستن در کنارش را با موسیقی ترنم پرندهها دلنشین میکند.
اصل این گیاه از هند شرقی است و دارای برگهای پهن بوده و شاخههای آن به زمین خم شده و لای شنها ریشه دیگرى مىگذارد و مستقل مىشود و رشد میکند.
سعدى مى گوید در جزیره كیش در سایه این درخت(انجیر معبد) روزگار مى گذرانده كه با بازرگان جزیره آشنا شده و به حجره وى رفته و بازرگان از سفر بىپایان خود حكایت مىكند و به همین خاطر گفتهاند:
درخت مكر زن صد ریشه دارد
فلك از مكر زن اندیشه دارد...
#باستانی_پاریزى /گذر زن از گذار تاریخ/ص١١٢