​در مارپیچ سکوت خانم جلسه ای های بی اطلاع

نقطه داغ رسانه های اجتماعی مدتی است خواسته یا ناخواسته دست بروی بانوان گذاشته. چندی پیش با تشت شیر و استرس های جان آقایی و دو سه روزی هم هست که با سرو صداهای خانم جلسه ای بی اعصاب کاربران را سرگرم کرده. به نظرم پیشامدهای خوشایندی هست؛ چرا که به هر روی اگر در قاب حقیقیت باشد یا سرگرمی نظر ما را حسابی جلب می کند به اتفاقی که سالهاست تکرار می شوند، اما کسی به فریاد تبعات شومش نمی رسد.

پیشنهاد تشت شیر نقدهای زیادی در پی داشت که کاری با آنها ندارم، فقط می توان گفت نسخه پیچیده شده برای یک همسر، نسخه آرامبخشی برای تمامی مردان نیست. اما امان از زمانی که سر رشته افکار بانوان، به عنوان مدیران ارشد یک خانه که مهم ترین نهاد یک جامعه است به دست کسانی بیفتد که متاسفانه چندان آگاه به مسائل روز نیستند و از آن سخت تر این که تحمل نقد هم ندارند. نمونه آن را در یک فایل صوتی دست به دست شده در فضای مجازی (واقعی یا غیرواقعی، که شخصا نمونه های واقعی آن را شاهد بودم) دیدیم. خانم هایی که قدرت زيادي دارند؛ تا آنجا كه مي توانند شما را جادو كنند و سررشته افكارتان را در دست بگيرند. اما اگر به آنها علاقه اي نداشته باشيد، اگر نتوانند شما را جادو كنند و اگر نتوانند در عقايدتان تغييري ايجاد كنند، باز هم مي توانند دست و پايتان را ببندند و در یک مارپیچ ارتباطی شما را به سكوت وادار كنند. به راستی چرا باید کسی که آن جلسه را ترک می کرد خانم سوال کننده می بود؟!
نوعی از قدرت وجود دارد که فرد آن را از متن جامعه یا گروه عضو دریافت می کند؛ به این معنا که ما می خواهیم یک فرد سرکردگی گروهمان را برعهده بگیرد. جلسات محلی و خانگی زیادی وجود دارند که پر رنگ و پر شور به سرکردگی افرادی که به دنبال گرم کردن مجلس هستند برگزار می شوند. جلساتی مملو از مطالبی که معلوم نیست از کجا آمده چرا که اغلب این سرکردگان نه تحصیلات حوزوی و نه آکادمیک دارند و نه حتی تحت نظارت سازمان مشخصی فعالیت می کنند.
دنیای علم مدام در حال بروزرسانیست، طراوت دین همیشه به نزد بزرگان آن حفظ شده. ولی این روزها علی رغم اینکه مدتیست برخی سازمان های دست اندرکار اقدام به تربیت مبلغین کرده اند؛ اما هنوز شاهد آن هستیم که جلسات خانگی با وجود اهمیت بسیاری که در اشاعه فرهنگی و تربیت نهاد خانواده دارند به درستی رهبری نمی شوند. سخنرانانی که گزیده شده و بدون استناد به منابع معتبر و فقط برای لذت بخش بودنِ بحث سخن می رانند، ضربات سنگینی به بافت خانواده ایرانی وارد می کنند. بنظرم نیازی به رفتنِ راه های دور برای پاسبانی از مرزهای مقدس خانواده نیست.