فضای شعر عاشقانه باید با شعر آیینی آمیخته شود

گزارش سرویس هنر خبرگزاری رضوی نود و یکمین نشست انجمن ادبی- آیینی «ارادت»  در اتاق جلسات ساختمان بنیاد بین‌المللی امام رضا(ع) برگزار شد. این محفل شعرخوانی، متشکل از شاعران برجستۀ  آیینی مشهد است که هر هفته به قرائت اشعار خویش در زمینه‌های مختلف مذهبی و آیینی می‌پردازند که این جلسه اشعار زیادی در وصف حضرت رقیه (س) خوانده شد.

این محفل ادبی با حضور مدیرفرهنگی بنیاد بین المللی امام رضا(ع)  و جمعی از شاعران آیینی همچون عالیه رجبی و .. مشهد برگزار شد.
حجت الاسلام والمسلمین سیدی با بیان اینکه مقدمه در شعر باید قوی باشد تا مخاطب را به خود جذب کند، گفت: این موضوع در خصوص رباعی صدق نمی کند بلکه در رباعی عمدا نباید مقدمه ای قوی سرود تا شعر خود را نشان دهد.
وی ادامه داد: اگر فعالیت های فرهنگی را به دسته های مختلف تقسیم کنیم سرایش شعر از اولویت بالایی نسبت به دیگر فعالیت های فرهنگی برخوردار است.
مدیر فرهنگی بنیاد بین المللی امام رضا (ع) با بیان اینکه در حوزه های مختلف شغلی با کمبود شاعر آیینی روبه رو هستیم، ابراز کرد: به عنوان مثال در میان طلبه ها پژوهشگر و مدرس و ... زیاد  اما طلبه شاعر بسیار کم است لذا این نیاز به صورت جدی احساس می شود.
سیدی با اشاره به اینکه بعد حماسی در سرایش شعر ها کمرنگ است، گفت: شاعری که در خصوص واقعه صحرای کربلا شعر می گوید علاوه بر جنبه های احساسی باید به بعد حماسی آن نیز توجه کند.
وی افزود: شاعران بیشتر به بعد مظلومیت واقعه عاشورا اشاره می کنند و از بعد حماسی آن غافل می شوند در صورتی که در اوج مظلومیت بعد حماسی واقعه کربلا باید پررنگ نشان داده شود.
مدیر فرهنگی بنیاد بین المللی امام رضا(ع) با بیان اینکه برای کمک به شعر آیینی باید شعر عاشقانه سرود، گفت: یک شاعر خوب می تواند مضامین و تصاویر عاشقانه را در شعر آیینی به خوبی به تصویر بکشد.
سیدی با اشاره به اینکه فضای شعر عاشقانه باید با شعر آیینی آمیخته شود، ادامه داد: پیدا کردن ردیف و قافیه در شعر آیینی محدودیت دارد اما در شعر عاشقانه این طور نیست و افرادی که در سرایش شعر عاشقانه موفق هستند به خلق تصاویر نو در شعر آیینی می پردازند.
وی با بیان اینکه سکته در شعر مانند سرعتگیر عمل می کند، بیان کرد: سکته در شعر شناسی درنگ کوتاهی در شماری وزنهاست و آن را سکته عروضی و سکته ملیح هم می گویند.
مدیر فرهنگی  بنیاد بین المللی امام رضا(ع) افزود: توقف در شعر مخاطب را به فکر کردن راجع به موضوع و مضامین شعر وادار می کند که بهتر است در شرایط عادی در شعر سکته نداشته باشیم و در صورت اجبار از آن استفاده کنیم.
وی با اشاره به اینکه در رواج اهل سرایش و سنجش شعر، هر گستگی وزنی یا هر لغزش وزنی سکته نامیده می شود، بیان کرد: از این دیدگاه سکته شکستگی وزن شعر است و از کاستی های وزنی شعر شناخته می شود.
سیدی ادامه داد:گاهی شاید سکته در متن نباشد، مگر خواننده شعری را سکته بخواند. یعنی شعر را همساز با بحری که در آن سروده شده است خوانده نتواند.

شعری از علی مقدم ملقب به عاصی خراسانی:

چه فایده؛
در خُم اگر شراب نباشد چه فایده؟!
چشمت اگر پر آب نباشد چه فایده؟!

آتش گرفته ام که به بزمت رَهم دهی
در بزمِ مِی کباب نباشد چه فایده؟!

گل کرده است رحمتِ تو از گناه ما
ما را به جز ثواب نباشد چه فایده؟!

دستی اگر نبود خدا بال و پر دهد
در آستین جواب نباشد چه فایده؟!

ما بی علی بهشت خدا هم نمیرویم
جایی که بوتراب نباشد چه فایده؟!

#عاصی_خراسانی
#علی_مقدم