امام باقر(ع)؛ احیاگر احادیث نبوی و اسلام ناب
به گزارش خبرگزاری رضوی، اصغر فروغی عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه اصفهان با بیان اینکه «باقر» به معنای شکافنده علوم است، اظهار کرد: امام محمدباقر(ع) نیز مانند سایر ائمه صفاتی مانند عدالت، عصمت، علم لدنی، اخلاق حسنه، شاگردپروری، حفاظت از مکتب اسلام و تبیین آن، صبر، شکر و هدایتگری را دارا بودند که ایشان را به نمونه انسان کامل تبدیل می‌کرد.
وی ادامه داد: شرایط زمانی فرصت ویژه‌ای را در اختیار امام محمدباقر(ع) قرار داد تا ایشان بتوانند فعالیت‌هایی را که ائمه(ع) در گذشته کمتر موفق به انجام آن شده بودند، انجام دهند. تا قبل از دوره امامت ایشان، از کتابت حدیث جلوگیری می‌شد و جعل حدیث رواج داشت. جلوگیری از کتابت حدیث باعث شده بود تا مردم از سیره و سخنان پیامبر(ص) محروم بمانند و از طرف دیگر، احادیث جعلی چهره واقعی اسلام را پوشانده بود.
امام باقر(ع)؛ اشاعه‌دهنده احادیث ناب پیامبر(ص) در جامعه
عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه اصفهان با بیان اینکه منع کتابت حدیث در زمان امام محمدباقر(ع) توسط عمربن عبدالعزیز پایان یافت، افزود: این رویداد فرصتی طلایی را در اختیار امام(ع) قرار داد و ایشان با استفاده از این فرصت به وجود آمده احادیث ناب پیامبر اکرم(ص) را که تا آن روز از مردم دریغ شده بود، در جامعه اشاعه دادند.
فروغی خاطرنشان کرد: با نگاه به سیره ائمه(ع) متوجه می‌شویم که بیشترین احادیث از زبان امام محمدباقر(ع) و امام صادق(ع) نقل شده است. ایشان با ارائه چهره‌ای روشن از اسلام ناب و تربیت شاگردان لایق با جریان‌هایی که در اثر جعل حدیث و روایات غیرواقعی در جامعه رواج یافته بود، مانند مرجئه، جبرگرایی، معتزله و خوارج مبارزه کردند و این‌گونه بود که مردم با اسلام اصیل که فاصله زیادی با آن داشتند، آشنا شدند.
گسترش علوم تفسیر، حدیث و نیز علوم طبیعی در زمان امام محمدباقر(ع)
وی بیان کرد: یکی از دستاوردهای مهم امام باقر(ع) و امام صادق(ع) این بود که در تمام علوم مادی و الهی مانند پزشکی، ریاضیات، شیمی، فلسفه، کلام و... شاگردانی را تربیت کردند. در همین زمان بود که فلسفه یونان به آرامی از طریق اسکندریه و سوریه وارد جهان اسلام شد و نهضت عظیمی را به خصوص در نیمه دوم قرن دوم هجری به وجود آورد که شروع آن از زمان امام محمدباقر(ع) و امام صادق(ع) بود.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: امام باقر(ع) نه تنها از آموزه‌های اسلامی برای رفع نیازهای فردی استفاده کردند، بلکه با نگاهی وسیع آنچه را بشر برای اداره جامعه ایده‌آل اسلامی نیاز داشت، در تعلیمات خود جای دادند و در همه رشته‌ها شاگردان زیادی را تربیت کردند، به همین دلیل در زمان ایشان علوم اسلامی مانند تفسیر و حدیث و نیز علوم طبیعی گسترش پیدا کرد.
وی ادامه داد: شرایط زمانی فرصت ویژه‌ای را در اختیار امام محمدباقر(ع) قرار داد تا ایشان بتوانند فعالیت‌هایی را که ائمه(ع) در گذشته کمتر موفق به انجام آن شده بودند، انجام دهند. تا قبل از دوره امامت ایشان، از کتابت حدیث جلوگیری می‌شد و جعل حدیث رواج داشت. جلوگیری از کتابت حدیث باعث شده بود تا مردم از سیره و سخنان پیامبر(ص) محروم بمانند و از طرف دیگر، احادیث جعلی چهره واقعی اسلام را پوشانده بود.
امام باقر(ع)؛ اشاعه‌دهنده احادیث ناب پیامبر(ص) در جامعه
عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه اصفهان با بیان اینکه منع کتابت حدیث در زمان امام محمدباقر(ع) توسط عمربن عبدالعزیز پایان یافت، افزود: این رویداد فرصتی طلایی را در اختیار امام(ع) قرار داد و ایشان با استفاده از این فرصت به وجود آمده احادیث ناب پیامبر اکرم(ص) را که تا آن روز از مردم دریغ شده بود، در جامعه اشاعه دادند.
فروغی خاطرنشان کرد: با نگاه به سیره ائمه(ع) متوجه می‌شویم که بیشترین احادیث از زبان امام محمدباقر(ع) و امام صادق(ع) نقل شده است. ایشان با ارائه چهره‌ای روشن از اسلام ناب و تربیت شاگردان لایق با جریان‌هایی که در اثر جعل حدیث و روایات غیرواقعی در جامعه رواج یافته بود، مانند مرجئه، جبرگرایی، معتزله و خوارج مبارزه کردند و این‌گونه بود که مردم با اسلام اصیل که فاصله زیادی با آن داشتند، آشنا شدند.
گسترش علوم تفسیر، حدیث و نیز علوم طبیعی در زمان امام محمدباقر(ع)
وی بیان کرد: یکی از دستاوردهای مهم امام باقر(ع) و امام صادق(ع) این بود که در تمام علوم مادی و الهی مانند پزشکی، ریاضیات، شیمی، فلسفه، کلام و... شاگردانی را تربیت کردند. در همین زمان بود که فلسفه یونان به آرامی از طریق اسکندریه و سوریه وارد جهان اسلام شد و نهضت عظیمی را به خصوص در نیمه دوم قرن دوم هجری به وجود آورد که شروع آن از زمان امام محمدباقر(ع) و امام صادق(ع) بود.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: امام باقر(ع) نه تنها از آموزه‌های اسلامی برای رفع نیازهای فردی استفاده کردند، بلکه با نگاهی وسیع آنچه را بشر برای اداره جامعه ایده‌آل اسلامی نیاز داشت، در تعلیمات خود جای دادند و در همه رشته‌ها شاگردان زیادی را تربیت کردند، به همین دلیل در زمان ایشان علوم اسلامی مانند تفسیر و حدیث و نیز علوم طبیعی گسترش پیدا کرد.
