داستان "دعوت" (بخش دوم)

 

.... پیرمرد همچنان خوشحال و شادمان به راه خودش ادامه  می داد و می رفت که یک دفعه یکی از اون پسرها آمد جلويش و گفت: هی پیرمرد کجا داری می روی؟

_ دارم می روم به حرم پسرم.

_ بزار من هم همراهت بیایم. اولین باره می آیی اینجا؟

_ آره پسرم من همه ی پولامو جمع کردم تا بتوانم به این سفر بیایم.

_ راستی تو دعوتنامه هم داری که این جوري تند تند می روی طرف حرم؟

_ دعوتنامه!؟... دعوتنامه ديگه چيه؟!!

_ ای بابا دعوتنامه ديگه، یک تیکه کاغذ که روش نوشته تو هم می توانی به حرم بروی یعنی امام رضا دعوتت کرده.

بعد یک تکه کاغذ از توی جیبش بیرون آورد و گفت: یکی مثل این.

_ خوب پسرم همین که تا این جا رسیدیم یعنی اینکه امام رضا دعوتم کرده.

_ نه این جوري نمی شه باید حتما دعوتنامه داشته باشی.

_ یعنی چی؟ یعنی من نمی تونم به حرم بروم؟

_ خوب معلومه که نه.

پیرمرد ایستاد و با ناراحتی گفت: نه!؟ پسرم تو می دانی من از کجا باید دعوتنامه بگيرم، من بلد نیستم.

_ از جایی نباید بگیری باید امام رضا خودش بیاید بهت بده باید سعادت داشته باشی پیرمرد با حالتی گریه مانند گفت: حالا من چه کار کنم چه جوری از امام دعوتنامه بگيرم.

_ اگر بخواهی من می توانم این را به تو بدهم.

_ چی واقعاً این کار را می کنی؟

_ بله می دهم یعنی بهت می فروشم.

_ می فروشی؟

_ آره هر چی پول داری بده تا این را بهت بدم.

_ پول! اما من پولی همراهم ندارم همه ی پول ها را دادم یک بلیط اتوبوس گرفتم برای عصر می خواهم برگردم به شهرم. می خواهی این را به تو بدهم.

_ ای بابا ما هم به کاهدون زدیم ها.

بعد پیرمرد را هل داد و گفت: برو پیرمرد تو دعوتنامه بگیر نیستی.

پیرمرد با ناراحتی تمام گفت: کجا می روی بگو حالا من چه کار کنم. 

_ برو بابا... 

پیرمرد ایستاد و گفت: یا امام رضا یعنی شما مرا دعوت نکردید یعنی من سعادت ندارم که شما را زيارت کنم...
ادامه دارد....

 

ریحانه امامی (کرمان) _ گروه سنی نوجوان _ رتبه چهارم 

جشنواره ادبیات کودک و نوجوان در فرهنگ رضوی