امام رضا(ع) می فرمایند:
«محبت به مردم نیمی از عقل انسان است»
فرهنگ و جامعه/ در این حدیث شریف امام رضا(ع) تنها زمینه پذیرش سخنانشان را از ناحیه مردم آگاهی و علم مردم به محسان کلامشان دانسته اند، آنجا که می فرمایند:«اگر مردم حکمت ها، زیبایی ها و شیرینی های سخنان ما را بدانند پیرو ما خواهند شد» بر این اساس محاسن کلام به معنای نیکویی های سخن خواهد بود. دلیل این مطلب که سخنان ائمه مورد پذیرش همه انسان ها قرار می گیرد این است که سخنانشان مطابق فطرت است، بدیهی است هر چیزی که مطابق فطرت باشد مورد قبول همگان قرار می گیرد لذا در میابیم که هر چه همسو با فطرت و نهاد انسان باشد مورد پذیرش همه خواهد بود.
صداقت و امانت داری، محبت با مردم، کمک به ناتوان، نیکی به پدر و مادر، آراستگی در زندگی، صله رحم، برخورد همسان با ثروتمند و فقیر، شرط مسلمان بودن، مهربانی و ایجاد رفاه در خانواده و برنامه ریزی در زندگی از نمونه هایی از محاسن کلام امام رضا(ع) است.
امام رضا(ع) می فرمایند:« محبت به مردم نیمی از عقل انسان است» همانطور که می دانید بخش مهمی از زندگی موفقیت آمیز و خردمندانه، برخورد صحیح با مردم است، عقل و دین ما را به رفتار محبت آمیز دعوت می کنند همچنین دعوت به همکاری و یاری رساندن به افراد نیازمند از دستورات دین و رهبران معصوم(ع) است. اگر فردی به فقیری صدقه می دهد باید بداند که کمک به انسان ناتوان ستمدیده و انسانی که از نظر جسمی توانایی ندارد از صدقه دادن به فقیر برتر است.
بخش مهمی از زندگی موفقیت آمیز و خردمندانه برخورد صحیح با مردم است، می دانیم که افراد جامعه متفاوت هستند برخی عالم، جاهل، بعضی صبور و برخی کم ظرفیت، بی حوصله و عصبی و تندخو هستند لذا برخورد باید حساب شده، دقیق و منطبق با عقل باشد. محبت می تواند نقش سازنده و آرامش بخش برای فرد و مردم و رفع مشکلات داشته باشد.
امام هشتم(ع) در خصوص نیکی به والدین می فرمایند:« خوش رفتاری با پدر و مادر اگر چه مشرک باشند واجب است اما پیروی از آنان در امر حرام و گناه صحیح نیست» ایشان اشاره می کنند که در احسان به والدین مسلمان بودن آنان شرط نیست بلکه حتی اگر مشرک باشند باز هم احترام و احسان به آن ها واجب است فقط در صورتی که والدین فرزند را به گناه و شرک فرمان دهند اطاعت از آن ها واجب نیست.
پیامبران الهی از نظر ظاهر و باطن پاکیزگی را رعایت می کردند، مردم اغلب در رعایت برنامه های زندگی افراط و تفریط دارند و به بهانه های مختلف به تجمل پرستی و خود نمایی روی می آورند و چه بسا به حرام مبتلا می شوند. مانند آرایش زنان در مقابل نامحرمان، با اینکه اسلام مخالف زیبایی و آراستگی نیست اما زیاده روی در هر امری پسندیده نیست. الگوی مردم در این زمینه نیز زندگی پیامبران است که بدون تجمل و اسراف، نظافت و پاکیزگی را رعایت می کردند.
صداقت و امانت داری، محبت با مردم، کمک به ناتوان، نیکی به پدر و مادر، آراستگی در زندگی، صله رحم، برخورد همسان با ثروتمند و فقیر، شرط مسلمان بودن، مهربانی و ایجاد رفاه در خانواده و برنامه ریزی در زندگی از نمونه هایی از محاسن کلام امام رضا(ع) است.
امام رضا(ع) می فرمایند:« محبت به مردم نیمی از عقل انسان است» همانطور که می دانید بخش مهمی از زندگی موفقیت آمیز و خردمندانه، برخورد صحیح با مردم است، عقل و دین ما را به رفتار محبت آمیز دعوت می کنند همچنین دعوت به همکاری و یاری رساندن به افراد نیازمند از دستورات دین و رهبران معصوم(ع) است. اگر فردی به فقیری صدقه می دهد باید بداند که کمک به انسان ناتوان ستمدیده و انسانی که از نظر جسمی توانایی ندارد از صدقه دادن به فقیر برتر است.
بخش مهمی از زندگی موفقیت آمیز و خردمندانه برخورد صحیح با مردم است، می دانیم که افراد جامعه متفاوت هستند برخی عالم، جاهل، بعضی صبور و برخی کم ظرفیت، بی حوصله و عصبی و تندخو هستند لذا برخورد باید حساب شده، دقیق و منطبق با عقل باشد. محبت می تواند نقش سازنده و آرامش بخش برای فرد و مردم و رفع مشکلات داشته باشد.
امام هشتم(ع) در خصوص نیکی به والدین می فرمایند:« خوش رفتاری با پدر و مادر اگر چه مشرک باشند واجب است اما پیروی از آنان در امر حرام و گناه صحیح نیست» ایشان اشاره می کنند که در احسان به والدین مسلمان بودن آنان شرط نیست بلکه حتی اگر مشرک باشند باز هم احترام و احسان به آن ها واجب است فقط در صورتی که والدین فرزند را به گناه و شرک فرمان دهند اطاعت از آن ها واجب نیست.
پیامبران الهی از نظر ظاهر و باطن پاکیزگی را رعایت می کردند، مردم اغلب در رعایت برنامه های زندگی افراط و تفریط دارند و به بهانه های مختلف به تجمل پرستی و خود نمایی روی می آورند و چه بسا به حرام مبتلا می شوند. مانند آرایش زنان در مقابل نامحرمان، با اینکه اسلام مخالف زیبایی و آراستگی نیست اما زیاده روی در هر امری پسندیده نیست. الگوی مردم در این زمینه نیز زندگی پیامبران است که بدون تجمل و اسراف، نظافت و پاکیزگی را رعایت می کردند.
