هم قدم با پیاده گان راه عشق؛
محدثه داودی-به گزارش سرویس فرهنگ خبرگزاری رضوی، همزمان با بیست و نهم صفر و سالروز شهادت امام رضا (ع)تعداد زیادی از زائران با پای پیاده خود را به مشهد مقدس میرسانند تا علاوه بر شرکت در مراسم عزاداری آن حضرت، حوائج خود را با امام مهربانی‌ها در میان بگذراند.
آمده ام برات کربلا را از امام رضا(ع) بگیرم
علی اکبر نعمت خواه از روستای جغتای حدود 360 کیلومتر را طی کرده تا به پابوسی امام رضا مشرف شده او می گوید: سال گذشته شهادت امام هشتم(ع) به همراه همسرم به مشهد مقدس پای پیاده آمدیم و برات کربلا را از این امام رئوف گرفتیم.
این زائر پیاده گفت: از امام رضا(ع) میخواهم این سفر را سفر آخر من قرار نده.
من همیشه این شعر را با خودم زمزمه میکنم و معتقدم کربلای امسالم را پارسال از امام رضا(ع) گرفتم.
نیمه شب‌ها تا سحر ذکر رضا باید گرفت
اینچنین حاجات خود را از خدا بایدگرفت
در جوار مرقدش هرگز به کم قانع مشو
چونکه از مشهد برات کربلا باید گرفت
دست خالی آمدم امشب به درگاه شما
هرچه می‌خواهد دل از راه دعا باید گرفت
محمود رحیمی دیگر همشهری آقای نعمت خواه گفت: طی سه سال است که یک پایم قطع شده اما با عصا به زیارت امام هشتم(ع) آمدم و دوست دارم پس از مرگم فرزندانم این مسیر را به نیابت از من طی کنند.
دشواری هایی که آسان می شود
وارد حرم مطهر می شوم و پشت پنجره فولاد حضرت انسان‌هایی را نگاه میکنم که به محضر ثامن الحجج(ع) رسیده‌اند تا لحظه‌های نابی را در کنار او تجربه کنند.
وارد حرم مطهر می شوم و پشت پنجره فولاد حضرت انسان‌هایی را نگاه میکنم که به محضر ثامن الحجج(ع) رسیده‌اند تا لحظه‌های نابی را در کنار او تجربه کنند.
پیرزن، اصفهانی است این را همان اول از لهجه‌اش متوجه می‌شوم، از او در مورد تجربه ی زیارتش پرسیدم و اینگونه جواب داد: لذتیخش ترین سفری است که تا به امروز رفتم. وقتی وارد حرم می شوم تمام درد و رنج هایم را فراموش میکنم و به نوعی مامن افراد گرفتار و دلشکسته است.
او می گوید: پسر من شهید شده و هر زمان به زیارت امام رضا(ع) می آیم یاد او می افتم چراکه آخرین مشهدی که با هم آمدیم بسیار خاطره انگیز بود، الان نزدیک 28 سال است که او را ندیده ام.
این یکی زائری روستایی است که از روستای بزنگان سرخس به مشهد آمده می گوید 25 سال دارد اما چهره‌اش خیلی شکسته تر از این به نظر می‌رسد و سنش را بیشتر نشان می‌دهد دلشکسته است و این را می‌توان از لحن کلام و از چشمان خیس‌اش خوب حس کرد و فهمید.
نرگس خاتون ادامه می دهد: من ماجرای پناهندگی آهویی به امام رضا(ع) را شنیده‌ام هر روز که این‌جا می‌آیم ماجرای آهو را برای خودم مرور میکنم به امام رضا(ع) گفته‌ام هرکس به این حرم قدم می‌گذارد به امیدی می‌آید امیدشان را ناامید نکن.
عشق و علاقه ام به امام رضا(ع) ابدی است
عشق و علاقه ام به امام رضا(ع) ابدی است
زهرا غفور زائر دیگری است که از تربت حیدریه به مشهد آمده با اون هم صحبت شدم، او گفت: حاجتی دارم، مشکلی که هیچ‌کسی نمی‌تواند گره‌ای از آن باز کند، از آقا خواستم خودش به فریادم برسد.
وی افزود: اگر حضرت رضا(ع) حاجتم را ادا کند نذر کردم 4 سال پیاده به پابوسی ایشان مشرف شوم.
از او میخواهم خاطره ای از پیاده روی یکی از اقوام خود برایمان تعریف کند اینچنین وصف میکند: پدرم میگوید آتش عشق به امام رضا(ع) در دل و جان مردم به قدری شعله ور است که در هر هوایی و هر موقعیتی خود را به ایشان میرسانند در سال 1394 ده‌ها هزار عاشق امام رضا (ع) از جاده برفی ملک آباد منتهی به مشهد مقدس در حرکت بودند که مسیری بسیار سخت است صورت های خود را با پلاستیک و شالگردن پوشانده بودند و جاده برفی را طی می کردند.
او میگفت: در کاروان پدرم یک پیرزن 70 ساله هست که 15 سال است که این مسیر را پیاده طی میکند.
علی پوررحمان از سبزوار به همراه دوستان دبیرستانی خودبه زیارت آقا آمده او می گوید: من دو سال فقط خدمت رسانی به زائر آقا علی ابن موسی الرضا(ع) داشتم اما امسال خودم نیز پیاده به شوق زیارت این حضرت آمده ام.
وی گفت: عشق و علاقه ی من به امام رضا(ع) ابدی است و امیدوارم هر سال این توفیق نصیبم شود.
