تصویرگر مطرح کشوری در حوزه کودک و نوجوان:
پبروی عملی از سیره استادان اخلاق و ائمه، کلیشههای تصویرگری مذهبی را میشکند
هدیه سادات میرمرتضوی/ سرویس هنر،خبرگزاری رضوی
سالهاست شب و روزش با تصاویر در هم آمیخته و جهان را با رنگهایش زیبا میکند. هنر را شیوه بیان دیدگاههای شخصی انسان از تجسم، تفکر و احساسات زندگی خود در جهان میداند و خود با این تعریف، نگاهش را به زندگی در قالب تصاویر، ارائه میدهد. سید حسامالدین طباطبایی، کارشناس ارتباط تصویری است، دهها کتاب کودک را تصویرسازی کرده و افتخارات داخلی و بینالمللی زیادی در کارنامه هنریاش میدرخشد. او که جز تصویرگری، به هنرهای دیگری مانند مجسمهسازی، صنایع دستی، کاغذدیواری، معماری و... نیز اشتغال دارد، درباره اینکه آیا در آثارش هدف خاص و دنبالهداری را مد نظر دارد میگوید: «هدف اصلی، پیدا کردن صراط مستقیم و رسیدن به نور است. هنر در این میان، وسیلهای است مانند دیگر مقولهها و شغلها. اگر هنر بتواند انسان را به رشد و تعالی الیالله برساند، خیلی موفق خواهیم بود».
اولین جوانهها
اولین جوانههای یک هنر در فرد، روزهای کودکی و نوجوانی، در روح و جانش رشد و نمو میکند. این شروع، برای طباطبایی به دوران خردسالی برمیگردد: «در سن پنج سالگی در کودکستان، مربی خوبی داشتم. در آن دوران با تکنیک ماژیک و خمیربازی آشنا شدم. پدر و مادرم و مربیها از نقاشیهای من لذت میبردند و این، شروع آشنایی و علاقهمندی من به هنر نقاشی بود. در طی این سالهای طولانی، از استادان، خیلی درسها فرا گرفتم و در این میان، استاد ابراهیم جعفری، هنر دیدن و احساس هنری را به من آموخت».
وفاداری به هنر ایرانی-اسلامی
هر هنرمند، در خلق آثار هنریاش سبکی ویژه و تکنیکی خاص دارد. طباطبایی درباره این سبک در آثارش میگوید: «تصویرسازیهای من در دوران مختلف، متغیر بودهاند و هیچگاه به یک تکنیک و فرم پایبند نبودهام. تنوع در کارهای من مشهود است ولی وفادار بودن به هنر ایرانی و اسلامی، شاخصه مهم کارهای من است». این هنرمند، درباره مراحل تصویرگری و اینکه چطور برای آثارش ایدهپردازی میکند و آیا
هرگز از دنیای کودکی جدا نشدهام
ترسیم دنیای رویایی و رنگارنگ کودکان، کاری نیست که از عهده هر کسی برآید مگر اینکه آن فرد، جزء هنرمندانی باشد که هیچگاه از کودکی خود فاصله نگرفتهاند. طباطبایی در این باره میگوید: «هرگز از دنیای کودکی جدا نشدم و بازگشت به این دوران برایم لذتبخش است. زندگی در طبیعت، آب و خاک، بازی و خاطرهگویی و نقاشیهایش». این تصویرگر، قصه شیرین اولین کتابش را اینطور بازگو میکند: «از کودکی با قاصدکها بازی میکردم و آنها را پرواز میدادم. جالب اینجاست که اولین کتاب تصویرسازی من به نام "بازی جدید" با موضوع قاصدک چاپ شد». بازی جدید، کوچ روزبه، سرداران ایران زمین، قصههایی از امام زمان، اسرارالتوحید و... سایر کتابهایی هستند که حسامالدین طباطبایی آنها را بیشتر از سایر آثارش، دوست دارد و احساس میکند موفق شده از طریق این کتابها با مخاطبین خود ارتباط بهتری برقرار کند. این هنرمند، درباره دریافت بازخورد آثار خود از طریق کودکان میگوید: «کودکان در لحظه نقاشیها را دوست دارند. وقتی بزرگ میشوند این علاقه شدیدتر میگردد. در طول این سالها، لحظههای شادی برای کودکان تصویر کردم که استقبال خوبی داشته است».
نسل قدیم، نسل جدید
نسل قدیم و نسل جدید، همیشه دو واژه هستند که گاه در کنار هم و تکمیلکننده یکدیگر میشوند و گاه تعارض و تقابل ایجاد میکنند. حسامالدین طباطبایی به عنوان هنرمندی که 45 سال از عمرش را طی کرده و کولهباری از تجربه دارد، شاخصترین درسی که به نسل جدید و هنرجویان
جشنوارهها، بهانهای برای دیده شدن ایدهها
طباطبایی، هنرمندی است که در جشنوارههای داخلی و خارجی زیادی شرکت داشته و کسب رتبه کرده است. جشنوارههایی از جمله پادورا(ایتالیا)، نمایشگاه تصویرسازی بلگراد و براتیسلاوا. او درباره رسیدن به زبان جهانی در تصویرگریهایش میگوید: «من هنرمند شناخته شدهای نیستم و تفکر شخصی خودم را دنبال میکنم. اما اگر بتوانم در آثارم، ادبیات تصویری ایران را دنبال کنم، شاید در آینده، جهانی شوم». این تصویرگر، درباره نقش جشنوارهها در موفقیت و ایجاد انگیزه برای یک هنرمند میگوید: «هنرمندان جوان برای دیده شدن ایدههایشان از طریق جشنوارهها میتوانند وارد جامعه هنری کشور شوند». وقتی از او سوال میشود آیا تا به حال در جشنوارههای بینالمللی امام رضا(ع) شرکت داشته است، پاسخ میدهد: «نه متاسفانه. من دیدگاه خودم را دارم. موضوع جشنوارهها خیلی مهم است. موضوعهای کلی منجر به کلیشه در ایدهها میگردد. این در حالی است که با ایجاد فضایی خلاق و موضوعات جدید مرتبط با یک موضوع کلی، بازدهی بهتری خواهیم داشت».
تصویرگری مذهبی
حسامالدین طباطبایی، جزء آن دسته از هنرمندانی است که در تصویرگری مذهبی هم موفقیت های زیادی کسب کرده است. چه در عرصه جشنوارهها و چه در چاپ کتابهایی مانند کتاب "10 قصه عاشورایی". این هنرمند درباره مشخصههای تصویرگری مذهبی و دشواریها و محدودیتهایش میگوید: «اگر روایت، تاریخی و داستانی باشد سریعتر انجام میشود و چنانچه برداشت شخصی و فکری هنرمند مولف
هنر در تهران و شهرستانها
سید حسامالدین طباطبایی، سالهاست در فضای پایتخت تنفس میکند و فعالیتهای هنریاش را در تهران دنبال میکند. این هنرمند، درباره تفاوت امکانات و فرصتها در شهرستانها و تهران میگوید: «هنر در شهرستانها خیلی شخصی و بنیادی است و پایبندی به اخلاق هنری، رعایت میشود. اما هنر در شهرهای بزرگ و تهران، جزء تیپ و شخصیت افراد و منبعی برای درآمدزایی محسوب میشود و در آن، اخلاق و منشهای هنری مطرح نیست. خود من ده سال شهرستان بودم و این تفاوتها را با همه وجود درک کردهام».
هزاران کتاب، هزاران ایده
آرزو واژهای است با معانی بینهایت که میتواند برای هر شخص، تعبیر خاص و منحصر به فردی پیدا کند. حال اگر این شخص، هنرمندی از دنیای نقشها و طرحها و رنگها باشد، قطعا آرزوهایش نیز از جنس دیگری خواهد بود. همانطور که سید حسامالدین طباطبایی، در پاسخ به آخرین سوال، درباره بزرگترین آرزوی هنری خود میگوید: «هزاران کتاب ننوشته دارم و هزاران ایده برای تصویرگری. امیدوارم روزی امکان بیان ایدههایم فراهم شود و گوشی شنیدنی پیدا کنم».